Het was al een tijd geleden dat ik nog eens uit mijn comfortzone kwam om een tentoonstelling te bezoeken. Maar afgelopen weekend is het er eindelijk nog eens van gekomen. Ik trok naar Rotterdam om er de expo Object 2019 te gaan bekijken, een onderdeel van het kunstenfestival Art Rotterdam. Bekende en minder bekende kunstenaars en designers toonden er hun mooiste ontwerpen.
De tentoonstelling werd georganiseerd in het HAKA-gebouw, een voormalig groothandelskantoor. Dit indrukwekkende bouwwerk – een architecturaal hoogstandje – is op zich al een bezoek waard. Het werd gebouwd in 1931 en vormt met zijn mooie lijnen, industriële look en prachtige lichtinval de perfecte locatie voor zo’n evenement.
En of ik er van genoten heb! De mix van kunst, architectuur, mode en design was een feest voor de ogen. Wat het voor mij extra fijn maakte was de aanwezigheid van heel wat keramiek en textiel. Ideaal om inspiratie op te doen!
Waar ik vooral van hield bij deze tentoonstelling was het directe contact met sommige van de ontwerpers. Als je kunstenaars over hun werk hoort vertellen en je hun enthousiasme aan den lijve voelt, krijgen kunstwerken toch een extra dimensie.
Erwten
Zo ontmoette ik er Daniel van Dijck. De vormen en de textuur van zijn werk trokken me meteen aan. Hij vertelde me dat hij vaak etenswaren – zoals erwten – gebruikt in zijn werk. De erwten branden tijdens het bakken onder hoge temperaturen weg maar laten daarbij een specifieke structuur achter. Ik stelde me hierbij wel de vraag of dit schade kan veroorzaken aan de oven maar hij verzekerde mij van niet. Toch had hij er ook plezier in me te vertellen dat hij ooit wel te ver is gegaan met experimenteren (met minder organisch materiaal weliswaar) en zijn oven hierna aan vervanging toe was. Een duur grapje dus!
Wat ik erg bewonder aan zijn werkwijze is hoe hij experimenteert met voorwerpen zonder dat ze hun functionaliteit verliezen. Het levert unieke stukken op die nog steeds een deel kunnen uitmaken van het gewone dagdagelijkse leven.
Schoonheid in eenvoud
Wat subtieler maar daarom niet minder fantastisch was het werk van Studio Malii Yorks.
Oprecht enthousiasme maar tegelijkertijd met een grote rust sprak hij over zijn werk. Deze jongeman draait voornamelijk potten. Wat ik er vooral mooi aan vond, waren de intense kleuren van zijn glazuren. De combinatie van die kleuren met de zwarte klei deed mijn hart sneller slaan! Soms schuilt de schoonheid net in de eenvoud en dat is waar hij volgens mij prima in geslaagd is.
Er waren trouwens wel meer keramisten die kozen voor de combinatie van twee kleuren. Soms lieten ze de klei voor zich spreken ofwel kozen ze ervoor verschillende glazuren te gebruiken. Er waren er heel wat die ik kon smaken maar dit werk was toch mijn favoriet.
Kleurrijke stoffen
Al sinds ik gestart ben met de opleiding meubelstoffering, valt het mij op dat ik toch wat frisse, leuke stoffen mis. Alhoewel ik er bij het vilten van hou om alles zo natuurlijk mogelijk te houden en dus niet teveel met kleur wil werken, voelt dat bij stoffering toch anders aan. Soms heb je gewoon wat kleur nodig in het leven, gewoon dat ene detail, dat ene stuk dat eruit springt. Maar de meeste stoffen die ik tot nu toe vond waren heel klassiek en naar mijn gevoel weinig origineel.
Net daarom was het zo fijn om het werk van Roos Soetekouw te mogen aanschouwen. De stoffen die zij gebruikt ontstonden tijdens haar samenwerking met Enschede Textielstad, een duurzame weverij in Nederland. Zij produceren mooie kwaliteitsstoffen in frisse kleuren, die weldra ook online te koop zullen zijn. Bovendien produceren ze hun stoffen uit andere gerecycleerde stoffen. Extra bonuspunten, dus!
Wild maar zacht
Natuurlijk mag ik ook niet vergeten om The Soft World van Beatrice Waanders te vermelden.
Je hoeft haar werk alleen maar te zien en te voelen om het plezier van wol te beleven. Ik hou van het wilde maar zachte, het subtiele maar stoere werk van deze dame. Naar mijn gevoel laat ze de wol beter spreken dan wie ook. En alweer… eenvoud primeert!
Je leest het: ik beleefde een zalige dag in de Nederlandse havenstad. Een dag die absoluut voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar ben ik dan ook zeker terug van de partij!