Posted on

Visit Transylvania

‘The land beyond the forest’ or as most people probably know it, Transylvania is truly a place that will take you back in time. With medieval castles, beautiful landscapes, lovely cities and lots of activities to be had Transylvania is probably the most popular regions of Romania.
You could spend a year in Transylvania and not have time to visit all the amazing places, so today we are going to focus on the western side of the region.

1 Is it far?

Planin a trip to a foreign country is never easy, but thanks to it’s locaion Transylvania is actualy not that difficult to travel to/in. With international airports in Cluj-Napoca, Timisoara, and the close by Budapest, a short flight and a bus ride later you can be already enjoying the architecture of the art nouveau capital of Romania, Oradea.

2 Get your hiking boots ready

If cities are not your thing, the Apuseni National Park is where you want to be. The first hiking trails date back to the early 1900, today having tens of trails on it’s 75.784 ha. Thanks to its calcareous rocks the whole park is littered with caves, waterfals, lakes and even glacier caves. If you don’t feel like getting your feet dirty some caves are equiped with paths to protect the cave so you can even do it in your flipflops, most notably The Bear Cave or something man made, an abandoned salt mine Turda Slat Mine.

3 Don’t forget to pack you camera

You can still enjoy the beautyfull Transilvanian landscape even if you’re not keen on mountainous adventures. It’s enough to leave the city behind and within minutes you will find yourself in fabulous landscapes with large valleys, distnant mountains,wild gorges, forests as far as you can see. Transylvania has a long history, and you can see it. The villages and countriside will only add to the experience, with hungarian and german influences the romanian rural architecture is an atraction in itself.

4 Taste

Transylvanian cousine may not be a sophisticated one but with recipes that survived generations, with romanian, hungarian and germanic influences you will for sure find a dish that was made for you.

5 Tradition and craft

Local traditions and crafts have been preserved here for centuries. Handcrafting is still being practiced by the locals, and it’s something worth experiencing. In the villages of Transylvania you can still find shepherds, weavers, blacksmiths, carpenters and potters that are keeping their craft alive as it was generations ago.
You can get closer to these traditional crafts by taking part in a workshop.

6 Traditional felting workshop

You can get a taste of Transylvania and it’s traditional crafts through a felting workshop by Ruth’s Corner. Enjoy the breathtaking nature in Bihor, also known as the Western Gate of Transylvania. Felt your own sheepsrug from the Țsurkana sheep, and enjoy a lovely traditional meal. Stay in Oradea, city of Art Nouveau. This journey will give yoy an unforgetful experience in nature, a flourishing city and heartwarming culture.

Posted on

Wol…en zijn eindeloze waarde

Alhoewel bepaalde synthetische vezels hoger gewaardeerd worden op vlak van duurzaamheid, omwille van een hoger waterverbruik dat wol vereist. Maar andere belangrijke aspecten worden hier niet in rekening gebracht. De levensduur vaan wol is gemiddeld 2 keer zo lang als die van synthetische vezels. Wol hoeft ook zoveel niet gewassen worden, is veel makkelijker te recycleren en aan het eind van de dag is wol biologisch afbreekbaar en synthetische vezels niet.

Laten we daarom een aantal belangrijke aspecten bekijken waar wol het wel wint boven synthetische stoffen.

Ecologisch

Wol is een hernieuwbare grondstof en het is één van de meest gerecycleerde vezels. Aan het eibd van zijn levebsduur breekt wol gemakkelijk biologisch af. Wol helpt ook bin het opslaan van CO2 uit de lucht. Maar hoe? Puur organische koolstof maakt 50% van het gewicht uit van wol, hoger dan katoen of hout. Planten halen koolstof uit de atmosfeer en veranderen het in organische stof, die op zijn beurt door schapen wordt opgegeten en wordt opgeslagen in de wol. 1 kg schone wol komt overeen met 1,8 kg CO2 uit de lucht. Hoe meer wol wordt gerecycleerd, hoe meer deze koolstof wordt opgeslagen en dus voorkomt dat we die niet inademen.

Proper

Wolvezels hebben een natuurlijke wasachtige laag die vetzuren bevat. Deze laag is een Continue reading Wol…en zijn eindeloze waarde

Posted on

Duurzaam interieur design, hoe doen we dat best?

1. Kies een lichter kleur

   Ook al grijpen we steeds meer naar energie efficiënte lichtbronnen, zoals LED verlichting, toch kunnen we een heel pak elektriciteit verbruiken door verlichting in onze woning. We kennen allemaal de steeds groeiende elektriciteitsrekeningen en onze bijdrage aan klimaatsverandering.

En toch zijn er zaken in ons interieur dat we kunnen aanpassen om de impact te verminderen. Het begint met een lichtere kleur op de muur. Een witte muur zal bijvoorbeeld meer licht reflecteren dan een donkere muur. In dat laatste geval, gebruiken we doorgaans meer artificieel licht. Door een lichte kleur te kiezen, verminder je ook de toxische chemische componenten die er in de meeste gekleurde verven te vinden zijn.

2. Wees creatief

Mooie resultaten zijn zeker haalbaar Continue reading Duurzaam interieur design, hoe doen we dat best?

Posted on

When a girl gets treated to an inspiring birthdaytrip…

Het was al een tijd geleden dat ik nog eens uit mijn comfortzone kwam om een tentoonstelling te bezoeken. Maar afgelopen weekend is het er eindelijk nog eens van gekomen. Ik trok naar Rotterdam om er de expo Object 2019 te gaan bekijken, een onderdeel van het kunstenfestival Art Rotterdam. Bekende en minder bekende kunstenaars en designers toonden er hun mooiste ontwerpen.

De tentoonstelling werd georganiseerd in het HAKA-gebouw, een voormalig groothandelskantoor. Dit indrukwekkende bouwwerk – een architecturaal hoogstandje – is op zich al een bezoek waard. Het werd gebouwd in 1931 en vormt met zijn mooie lijnen, industriële look en prachtige lichtinval de perfecte locatie voor zo’n evenement.

En of ik er van genoten heb! De mix van kunst, architectuur, mode en design was een feest voor de ogen. Wat het voor mij extra fijn maakte was de aanwezigheid van heel wat keramiek en textiel. Ideaal om inspiratie op te doen!

Studio Joachim – Morineau

Waar ik vooral van hield bij deze tentoonstelling was het directe contact met sommige van de ontwerpers. Als je kunstenaars over hun werk hoort vertellen en je hun enthousiasme aan den lijve voelt, krijgen kunstwerken toch een extra dimensie.

Erwten

Zo ontmoette ik er Daniel van Dijck. De vormen en de textuur van zijn werk trokken me meteen aan. Hij vertelde me dat hij vaak etenswaren – zoals erwten – gebruikt in zijn werk. De erwten branden tijdens het bakken onder hoge temperaturen weg maar laten daarbij een specifieke structuur achter. Ik stelde me hierbij wel de vraag of dit schade kan veroorzaken aan de oven maar hij verzekerde mij van niet. Toch had hij er ook plezier in me te vertellen dat hij ooit wel te ver is gegaan met experimenteren (met minder organisch materiaal weliswaar) en zijn oven hierna aan vervanging toe was. Een duur grapje dus!

Wat ik erg bewonder aan zijn werkwijze is hoe hij experimenteert met voorwerpen zonder dat ze hun functionaliteit verliezen. Het levert unieke stukken op die nog steeds een deel kunnen uitmaken van het gewone dagdagelijkse leven.

Schoonheid in eenvoud

Wat subtieler maar daarom niet minder fantastisch was het werk van Studio Malii Yorks.

Oprecht enthousiasme maar tegelijkertijd met een grote rust sprak hij over zijn werk. Deze jongeman draait voornamelijk potten. Wat ik er vooral mooi aan vond, waren de intense kleuren van zijn glazuren. De combinatie van die kleuren met de zwarte klei deed mijn hart sneller slaan! Soms schuilt de schoonheid net in de eenvoud en dat is waar hij volgens mij prima in geslaagd is.

Er waren trouwens wel meer keramisten die kozen voor de combinatie van twee kleuren. Soms lieten ze de klei voor zich spreken ofwel kozen ze ervoor verschillende glazuren te gebruiken. Er waren er heel wat die ik kon smaken maar dit werk was toch mijn favoriet.

Kleurrijke stoffen

Al sinds ik gestart ben met de opleiding meubelstoffering, valt het mij op dat ik toch wat frisse, leuke stoffen mis. Alhoewel ik er bij het vilten van hou om alles zo natuurlijk mogelijk te houden en dus niet teveel met kleur wil werken, voelt dat bij stoffering toch anders aan. Soms heb je gewoon wat kleur nodig in het leven, gewoon dat ene detail, dat ene stuk dat eruit springt. Maar de meeste stoffen die ik tot nu toe vond waren heel klassiek en naar mijn gevoel weinig origineel.

Net daarom was het zo fijn om het werk van Roos Soetekouw te mogen aanschouwen. De stoffen die zij gebruikt ontstonden tijdens haar samenwerking met Enschede Textielstad, een duurzame weverij in Nederland. Zij produceren mooie kwaliteitsstoffen in frisse kleuren, die weldra ook online te koop zullen zijn. Bovendien produceren ze hun stoffen uit andere gerecycleerde stoffen. Extra bonuspunten, dus!

Wild maar zacht

Natuurlijk mag ik ook niet vergeten om The Soft World van Beatrice Waanders te vermelden.

Je hoeft haar werk alleen maar te zien en te voelen om het plezier van wol te beleven. Ik hou van het wilde maar zachte, het subtiele maar stoere werk van deze dame. Naar mijn gevoel laat ze de wol beter spreken dan wie ook. En alweer… eenvoud primeert!

Je leest het: ik beleefde een zalige dag in de Nederlandse havenstad. Een dag die absoluut voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar ben ik dan ook zeker terug van de partij!

Margriet Foolen
Posted on

A girl takes a walk…

There was a time, 2 years ago, I would motivate myself to get up at 4 in the morning, take my camera en just go for walks in local nature reserves. I used to love how quiet it was! Birds only starting to wake up, the cows still resting, the occasional cat coming back from a hunting spree,… but apart from that…no one. I had the privilege to see the sun come up and nature to wake up. I must admit though… these days…I struggle with waking up early like that and I need sleep…so today, I bargained with myself that 8 in the morning is still ok, eventhough I would miss the golden hour.

So, I got up, took my camera and went off. What makes it different today is that I’m finding myself in the place I grew up in. So the nature reserve today is special to me. I have soooo many memories here. And, ok, at 8 in the morning, it is not as quiet anymore, the advantage about it is that I came across an old friend who was on his way to work.

The main goal today was not so much taking pictures, athough I was really keen to show you places that I love, but today was also about finding some wild flowers to pick so I can do some flower printing in clay.

 

 

The main goal today was not so much taking pictures, athough I was really keen to show you places that I love, but today was also about finding some wild flowers to pick so I can do some flower printing in clay.

 

 

 

I don’t really know where the butterflies and bumblebees were today. I guess for them, it still was early. But can I just say… for me, it was already very hot. Makes me realise that doing pottery today will again be a challenge in this heat.

One of the things I love most about nature walks in the morning is the dew on plants. They tend to give the place some magic. If you take the time to look closely, you can sometimes see the dewdrops magnify the surrounding flowers. Like I said…magic!

But today it’s more about finding the flowers I need.

 

 

When it comes to finding the right flowers to print on clay, I must say these are my favourite. I love the seedpods, the strong stems and the delicate flowers on these. They tend to come out beautifully on clay. So it is nice that through spring and summer, you can always find a variant of these. So of course I brought a few of those with me.

Before I headed home, I just went to have one more gaze over the creek. Just thinking about old times… To me, it stays a beautiful place that remains close to my heart.

Once home, it was time to get into action. As 2 of my vases I previously made are gone, I felt I needed a new one. So that was first on my list.

First vase done and ready to dry. On my walk I also picked up some bark. I don’t know whether it is due to the heat or whether this is normal but I noticed all the bark was coming loose on the trees. Some of it looked beautiful so thought I’d take some home. I’m sure I can find some use for it somewhere.

Once dried, the vase can go into the kiln for a first bake.

I also printed a flower on a slab of clay. I have this wall in my garden and it really doesn’t look nice at all. So I’m thinking, if I can make some organically made shapes with flowerprints on and hang those on the wall, it might brighten it all up a bit.

I’m also still trying out some tiles. I had some comments my previous ones were to thick so I’m trying them I bit thinner. That way, they should be very usable for tiling bathroom, kitchen…

I really love making them. I hope you all enjoy them too!

Love,Ruth

Posted on

A girl takes a walk…

Zo een 2 jaar geleden, kon ik mezelf nog motiveren om op te staan rond 4 uur in de morgen, mijn camera te nemen en gewoon te gaan vertoeven in een natuurgebied in de buurt. Ik vond het gewoon fantastisch hoe still het kon zijn! Vogels begonnen pas te ontwaken, koeien lagen nog te rusten, af en toe een kat op weg terug van de jacht,… maar behalve dit…was er niets. En als je er dan in slaagt om zo vroeg op te staan, heb je het geluk om ook de zon te zien opkomen en de natuur te zien ontwaken. Maar ik geef toe, meer recent, is het een strijd om mezelf zo vroeg uit bed te krijgen, want de slaap heb ik ook nodig… dus vandaag maakte ik met mezelf een deal dat ook 8 uur ‘s morgens nog steeds ok is, ook al betekent dit dat je ‘the golden hour’ mist.

Dus, stond ik op, nam mijn camera en vertrok. Wat vandaag zo speciaal maakt is dat ik mezelf bevind op de plek waar ik opgroeide. Dus het natuurgebied waar ik besloot naartoe te gaan is nogal speciaal voor mij, vol herinneringen. En, ok, om 8 uur heb je niet die stilte waar ik zo van hou maar het voordeel is dat je dan plots wel een oude vriend tegenkomt op weg naar zijn werk.

 

 

 

 

 

Het hoofddoel van vandaag was niet fotografie, ook al keek ik er naar uit om jullie de plek te tonen waar ik zo van hou, maar ik was vandaag ook op zoek naar wilde bloemen om in klei te printen.

Hommels en bijen waren vandaag niet op de afspraak of toch amper, misschien was het voor hen toch nog te vroeg. Ik vond het echter nu al heel warm.

Terwijl ik aan het wandelen was, op zoek naar bloemen besefte ik dat vandaag keramiek doen wel met wat uitdagingen zou komen in dit warme weer.

 

1 van de dingen waar ik tijdens een vroege ochtendwandeling het meest van hou is de dauw op planten. Ze maken van de omgeving een extra magische plek. En soms, als je van heel dichtbij kijkt naar zo een dauwdruppel, dan zie je hoe deze andere, omringende bloemen kan uitvergroten. Zoals ik reeds zei… MAGIC!!

 

 

 

In de zoektocht naar de juiste bloemen om te printen in klei kan ik besluiten dat deze mijn favorieten zijn. Ik hou van de stevige stengels, de mooie lichte bloemschermen en ook de kleine zaadjes die zich beginnen te ontwikkelen. Geprint in klei, komen ze zo mooi uit, met heel veel detail. De schermbloemen zijn te vinden in de lente en zomer. Altijd kleine variaties op elkaar. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik er ook vandaag meenam naar huis.

Vooraleer huiswaarts te keren, was er nog tijd om eventjes voor mij uit te staren en te mijmeren over vroegere herinneringen… deze prachtige plek blijft mij nauw aan het hart liggen.

Eens thuis was het tijd voor actie. Reeds 2 vasen met bloemprint zijn weg dus was het tijd om er een nieuwe te maken. Dit stond dan ook bovenaan mijn to do lijst.

En hier is dan de eerste vaas, klaar om te drogen. Op weg naar huis van de wandeling vond ik heel wat schors. Ik weet niet of het met het weer te maken heeft of als dit normaal is maar alle schors kwam van deze bomen los, Aangezien sommige heel mooi leken, besloot ik er wat mee te brengen naar huis. Ergens zullen ze wel hun nut bewijzen.

De vaas kan pas gebakken worden eens ze droog is.

Ik printte ook een schermbloem op een plak klei. Ik heb een muur in de tuin die er helemaal niet uitziet. Ik hoop met een aantal bloemprinten deze plek alsnog op te fleuren. Wegens te weinig zon kunnen echte planten er moeilijk groeien.

Ik probeer ook nog steeds een aantal tegels uit. Sommige mensen vonden de vorige iets te dik dus probeer ik ze nu wat dunner te maken, zo kunnen ze ook gebruikt worden om een badkamer of keuken, of welke kamer dan ook te tegelen.

Deze zijn zo leuk om te maken. Hopelijk geven ze jullie evenveel plezier!

Liefs,Ruth

 

Posted on

A girl makes a lamp

Read this post in english

Ik kreeg het verzoek van een aantal mensen om te delen hoe ik mijn lamp maakte. Maar vooraleer ik hieraan begin vertel ik graag hoe ik met het idee begon te spelen. Ik blijf steeds op zoek om de 2 dingen te combineren waar ik het meeste van hou, namelijk keramiek en vilten. Ik had reeds een aantal kleinere projectjes uitgeprobeerd, maar een aantal maand geleden zag ik een lampkap met heel veel schapekrullen en daar besloot ik om zelf een lamp volledig zelf te maken.

Het hele proces verliep ietwat traag, omdat er wel wat obstructies te overkomen waren bijvoorbeeld het elektriciteits gedeelte maar ook hoe ik in godsnaam juist de lampkap naar mijn goesting zou kunnen maken.

Ik ging van start met de lampvoet. Ik besloot hiervoor een zalig mooie zwarte klei te gebruiken, met een simpele organische vorm. En ik moet zeggen dat ik uiteindelijk heel tevreden was met het resultaat. Het was voor mij belangrijk dat de lampvoet niet alle aandacht opeiste maar de schoonheid van de lampkap zou kunnen in de verf zetten met een eenvoudige sierlijkheid. Ik maakte mijn voet uit een homp klei en kerfde de binnenkant uit. Het is een hele fijne manier van werken maar in de toekomst zal ik toch voor deze opdracht werken met rolletjes klei omdat ik daarbij toch iets meer controle heb over hoe precies de vorm moet zijn. Dit is van belang wanneer de bout voor de lampfitting door de lampvoet moet. Dan is de nek van de lampvoet best waterpas en ook niet te lang. Iets waar ik bij het begin van dit project nog niet echt aan had gedacht. 🙂

Volgende stap was het elektrische gedeelte. Niet iets waar ik veel zin in had om aan te beginnen, vooral door het feit dat ik geen idee heb over elektriciteit maar ik moet toegeven, het valt heel goed mee. De fitting, het snoer en de schakelaar zijn te vinden een DHZ winkel, alleen de bout, die hol vanbinnen moet zijn, zocht ik online. De bout dient hol te zijn aangezien het snoer erdoor moet.

Ik koos ervoor het snoer op 2 m te houden.

En dan de lampkap. 🙂

Dit was uiteindelijk de grootste uitdaging van het hele project. Eerst heb ik een stuk gevilt in een lichte kromme (zie foto) omdat ik de lampkap in een kegelvorm wilde maken ipv recht. Ik verkoos ook een eerder lichter stuk vilt dan vol met lokken omdat ik een eerder dromerige sfeer wilde creeren, waar het licht kon spelen met de schaduw van de lokjes.

Ik heb lang getwijfeld over hoe ik de lampkap zou maken. Mijn eerste gedachte was om gewoon een basis lampkap te kopen en daar mijn vilt aan vast te hechten, of gewoon de stof te verwijderen en te vervangen door mijn vilt. Maar deze opties waren voor mij niet overtuigend genoeg. Een reeds bestaande lampkap gebruiken ging mij niet die doorzichtigheid geven als er reeds een stof op ligt. En eigenlijk vond ik gewoon ook geen kap die paste bij wat ik eigenlijk zocht.

Dus besloot ik gewoon zelf volledig het frame te maken. Hiervoor had ik het volgende nodig:

– 2 ringen. Een kleinere ring voor bovenaan en voor onderaan een kruisring.

– aslan folie: De folie die ik gebruikte kleefde maar aan 1 kant. Deze plastiek folie is vrij stevig en daarom ideaal om een lampkap te maken. Het is dus echt wel eenvoudiger om gewoon een lampkap in cilindervorm te maken in plaats van meer een kegelvorm. Maar deze laatste paste naar mijn gevoel beter bij het ontwerp. Net zoals bij het stuk vilt is het van groot belang te zorgen dat ook het folie de vorm heeft zoals getoond op de foto hierboven.

– Sterke dubbelzijdige plakband voor lampkappen.

Ik ben begonnen met de dubbelzijdige plakband rond beide ringen te plakken. Hierbij zorgde ik vooral dat de tape volledig rond de ring ging. Op bepaalde plaatsen kwam het terug los maar ik merkte al gauw dat de ‘lijm’ wel bleef steken aan de ring.

Volgende stap was om het stuk vilt vast te plakken aan de folie. Het vilt legde ik met de tekening naar beneden op de tafel en trok het plastiek van de folie. Eerst voor ongeveer 10 cm om dit deel duwde ik neer op het vilt. Zo kon het folie voorzichtig losgetrokken worden en zo op het stuk vilt verder worden vastgehecht. Om zeker te zijn dat het vilt mooi aan het folie vast hing, gebruikte ik 1 van mijn tools van keramiek om deze mooi neer te duwen op elkaar. Ook een kredietkaart kan hiervoor gebruikt worden. Het is belangrijk om bovenaan 1 cm vilt extra te hebben en onderaan wilde ik sowieso een stuk los hebben met wat lichte lokken. Dit stuk ging eigenlijk vrij vlot.

Het moeilijkste deel was eigenlijk de folie met vilt rond de ringen vast te maken. Eerlijk, voor mij was dit een job voor 2 mensen want beide ringen moeten tergelijkertijd mooi rond de folie gaan. We bleven hiervoor ongeveer 1 milimeter van de rand van de folie weg tot op het einde de folie overlapt (ik had 1 cm overlapping gerekend). Erna kon ik mooi het vilt bovenaan laten rondgaan rond de ring (zie foto). Ook hiervoor komt de kredietkaart van pas.

En dan kwam het moment om het geheel samen te brengen tot het volgende resultaat!